ผมว่าทุกคนต้องมีนิยามเรื่องเอกภพที่เป็นของตัวเอง โดยไม่อ้างอิงตามนักวิทยาศาสตร์คนไหน แนวคิดของบางคนที่ผมเคยได้ยินมา ก็เป็นเอกภพที่แปลกแหวกแนวแบบสุดขั้ว แต่เรื่องแบบนี้ไม่มีใครถูกหรือผิดหรอกครับ แต่ละคนล้วนมีความเชื่อที่แตกต่างกันไป วันนี้เรามาแลกเปลี่ยนแนวคิดกันครับ

-----------------------------------------------------

ถ้าถามนิยามเรื่องเอกภพของผม มันไม่มีอะไรแปลกใหม่เลยครับ ผมเชื่ออย่างสนิทใจเลยว่าจักรวาลของเรา ได้ก่อกำเนิดมาจากบิ๊กแบง

การจุดระเบิดจากจุดเล็กๆเพียงจุดเดียว ได้ส่งทั้งสสารและกาลอวกาศ กระจายออกไปทั่วทั้งเอกภพ ด้วยอัตราเร่งที่มากกว่าความเร็วแสง เราจึงไม่มีทางที่จะหาขอบเอกภพเจอ เพราะมันเกินขอบเขตที่เราจะรับรู้ได้

ถึงแม้จักรวาลจะมีอายุราว 13,800 ล้านปีแสงก็จริง แต่ผมคิดว่า..ถ้านับจากจุดที่ขอบจักรวาลขยายตัวอยู่ตอนนี้ เอกภพของเราอาจจะมีขนาดหลายแสนล้านปีแสงเลยทีเดียว แต่น่าเสียดายที่เจ้าแสงที่ว่าไวที่สุดในเอกภพ ก็ยังเดินทางช้ากว่าการขยายตัวของจักรวาล เราจึงมองเห็นเอกภพได้น้อยกว่านั้นหลายเท่าตัว

โดยขอบจักรวาลในความคิดของผม ก็คือกลุ่มดาว กาลอวกาศ และสสารทุกอย่างนั่นแหละ ที่อยู่ริมสุดของเอกภพ

แล้วนอกจักรวาลหล่ะมีอะไร?

ผมก็ยังเชื่อว่าเลยขอบจักรวาลออกไป ก็คือพื้นที่ว่างเปล่า ที่รอให้ขอบของเอกภพขยายตัวออกไปเรื่อยๆ พื้นที่ว่างเปล่าที่แบบว่างเปล่าจริงๆ ไม่มีอะไรเลย ไม่มีทั้งเวลา อวกาศ พลังงานมืด มันจะว่างเปล่าไปจนสุดลูกหูลูกตา ไม่มีทางตัน ความว่างเปล่าของมันจะเป็นอนันต์...

สุดท้ายแล้วเอกภพของเรา จะขยายตัวออกไปเรื่อยๆอย่างไม่มีวันหวนกลับ มันจะถูกพลังงานมืดเล่นงาน ฉีกจักรวาลออกเป็นเสี่ยงๆ เอกภพจะมีแต่ความอ้างว้าง และหนาวเหน็บ จากดาวที่เราเคยมองเห็นเต็มท้องฟ้า ก็จะเหลือแต่ความมืดมิด ไม่มีอะไรให้เห็นอีกต่อไป และนั่นก็คือจุดจบของมัน อวสานแห่งเอกภพ

………………………………………….

แล้วทฤษฎีเรื่องเอกภพของทุกคนเป็นยังไงกันบ้างครับ มาแลกเปลี่ยนกัน ผมอยากรู้แนวคิดแต่ละคนจัง 😀